İkna olamadıkları hayallere inanabilen bir cinsiz biz.Hiç bir prens kurtaramaz bizi canavarlardan. Ancak bir prens bizi sevdiğinde kendimizi kurtarırız kendimizden.Canavarlarımızı kesecek bıçağı ancak o zaman tutar elimiz.Dışımıza yerleştirdiğimiz o zalim gözlerden kurtulmanın vakti ancak o zaman gelir.Biri bizi bize rağmen sevdiğinde.İşte öyle ...
(*) Ece TEMELKURAN
2 yorum:
keşke kendimize rağmen önce kendmizi sevmeyi öğrenebilsek...
beenmaya
bir zamanlar en çok bundan korkuyorum demiştim, canavarlardan değil, beni koyunlarında uyutmalarından. çünkü kendimi onların koynundan ancak ben çıkarabilirim ve bunu yapmayı hiç istemiyorum şimdilik... ve bir canavarın koynunda uyuyan ve ondan zarar görmeyen şey nedir sorusunun cevabını bilerek...
sevgiyle..
y.
Yorum Gönder