14 Mayıs 2011 Cumartesi

OKUMA/K


İlkokul üçüncü sınıfa giderken  kendimce geliştirdiğim bir yöntemle başımı kaldırmadan izlerdim televizyonu.. Daha sonra aile bireylerinin bu bakışıma üç numaralı bakış lakabını taktılar ki benim için zor bir süreçti ..Annem büyük bir kararlılıkla babamla birlikte salonun baş köşesine yerleşip bu çocuğu doktora götürmeliyizli toplantıların neticesinde ..Bir göz doktoruna gittik ..Doktor gözlerimin şahin kadar keskin olduğunu söyleyip benim pedagoga gitmem gerektiğine karar verdi.. Oradan tutuk annemin çok yakın bir arkadaşının muayenehanesine ..Bir sürü şekil çizdi hepsini algıladım ki o zamanlar algıda seçicilik gibi bir duyguya sahip değildim..Bu durum karşısında o da turp gibi olduğuma sadece daha az televizyon izleyip daha çok kitap okuyarak bunun üstesinden gele bileceğime karar verdi…Ve ben büyük bir hızla elime ne geçerse okumaya başladım ..


İlkokulu bitirdiğim dönemde annemin hastalığı başladı ve ben sürekli okuyordum .. Her ne olursa olsun okumaktan vazgeçmiyordum ..Dünya klasiklerini okuyup bitirdiğim de 14 yaşındaydım .. Annem öldüğün de daha fazla ve hiç bitip tükenmek bilmeyen bir enerjiyle okumaya devam ettim her ne olursa ..Hiç bir şeyle ilgilenemez olmuştum.Sadece okuyordum artık ..Kimse beni yeteri kadar anlamıyordu ve ben hep bu sebepten okuyordum..Yaz tatillerinde güneş kremi ,şapka ve buna benzer bir çok şeyden önce ilk kitaplar girer olmuştu çantama …

Zamanında çalı kuşu da oldum, Raskonikov da, Donkişo’ta özendiğim zamanlarım da, ilya ilyiç oblomav gibi miskinlik yaptığım da, jean valjean gibi kaçak göçek yaşadığım da kimbilir en çok zeze gibi çaresiz kalmışımdır ..Hepsi olmayı başardım ama sonuç hiç değişmedi ben yine okudum ..

Hiç bilmediğim bir şehre giderken ,orda yaşama kararım yoktu ..Yaşamaya başladım ben yine okudum … İşten ayrıldım 3 ay işsiz kaldım ..Ben yine okudum ..Kimseyle konuşmadım Anna Kareninayla konuştuğum kadar...Adamın tekine aşık oldum ..Olmadı arkasına bakmadan çekip gitti en yakın arkadaşımla evlenlenme arifesin de şimdi..Olanların ardından ben yine okudum .. Kimseye güvenmedim.. Buda’la olduğuma karar verdiğim de Prens Lev Nikolayeviç Mişkini tanıdım ... Cemal Süreyaya aşıktım ..Özdemir Asaf’la dost ..Onlarla tanıştım ..Daha çok okudum …


Dün akşam kahve eşliğinde düşünürken ..Karşımda duran arkadaşım bunca okuyorsun ne işine yarıyor dediğin de ..Hiç şaşırmadım ..Ama ona söyleyecek pek bir şey bulamadım ..Hepsiyle arkadaş oldum desem ,komik görüne bilirdim ..İnsanlardan daha az zarar veriyorlar bana desem , konuşmuyorsun ki kimseyle son zamanlarda ne zararı diye bilirdi...Çünkü otobüste ,serviste ,durakta elimde hep bir şeyler okuyarak geçti benim hayatım ya uyumak istiyorum ya okumak ortasını  bulamıyorum dedim.. Kendine koruma duvarı oluşturmuşsun ..Hep okuyarak değil ,hep uyuyarak da değil ,hep yaşayarak ömrünü tüketmelisin  boşver olanlara okumaktan yaşamaya fırsat bırakmıyorsun az kafanı dışarı çıkar dedi ..Susmak zorunda kaldım ..Doğru öylede tükeniyoruz böylede ..Çözülmeyen her şey çok büyüyor ,büyüyen hiçbir şey yeteri kadar hızlı ilerlemiyor ve ilerlemeyen şeyler yüzünden bunlar oluyor diyemedim ..Eve gittim kaldığım yerden devam ettim okumaya ..