Hiç bir zaman ‘Gözleri aşka gülen taze bir söğüt dalı ‘’ olamayacağımın farkına vardığımda .Artık benim için çok gecikildiğini de anlamış bulunmaktaydım ..Bulunmaktaydım diyorum çünkü ; o sırada ben de oradaydım ..Belgesel ismi gibi oldu ..Neyse bu hayatın saçma sapan,gereksiz ,sıradan ve yaşamanın manasız olduğunu anladığımdaysa 13 yaşındaydım ..Çok küçükmüşsün demeyin bu farkındalık Dünya için küçük bir adım olabilir ancak benim için büyük bir adımdı ..
Oysa gözleri aşkla gülen taze söğüt dallarını hep kenardan izleyen Aliye Rona misali hayatlarının içine etmek ve hatta hiç üşenmeyip kafa göz girişmek istemişliğim var.. Mamafi ( çok havalı bir cümle haaaa,doğrumu yazdım onu da bilmiyorum ) bunu da elime yüzüme bulaştıracağımı bildiğimden hep oturduğum yerde kaldım ve kıskançlığımı bir höykürüş biçimin de içimde küflenene kadar saklamayı başardım .. Deneyin ben yaptım oldu .. Neyse konumuzun benim içimin geçmişliğiyle ya da yaşımın geçmişliğiyle ilgisi yok..Tamda burada neyle ilgisi var diyen münasebetsiz ve gereksiz ..Bi okursan açıklayacağım ..Gerçi ben açıklama yapmakta da yeteri kadar başarılı sayılmam ..Yeterlilik kişiye göre değişir ancak benim yeterlilikten anladığım ..Kaslı adaleli ve yakışıklı bir erkeği tavlamaktaki başarıyla doğru orantılıdır .. Bunun için genç ve güzel olmadığımdan kendime yetenekli demem, kanı kıpırdaşan bir çok ergene haksızlık olur..O yüzden hiç bir sınavı yeteri dereceyle geçmeyi başaramadığımdan .. Kendimi ,dağa taşa vuracak kadarda yüreğim geniş olmadığından hep iki arada bir derede yaşamayı seçmiş gezin olmayı çok istemiş ve fakat hep ayağının birini kıvırıp elinde sigara uzaklara bakan kadın pozu keserek yaşamaya devam etmiş gereksiz bir insanım ..Neyse bu konuyla ilgili ( bak yine konu kelimesi geçti kafan karışmasın ) seni / sizi ampulü bulan Edison gibi aydınlatmayı çok isterdim fakat ben de ne yazmaya geldiğimi bilmiyorum ..Aslında bilirsiniz şöyle cümleler kurabilitem var ‘’ Herkes için hiçbir şey ,hiçbir şey için herkes olmaya talibim ben aslında oradan bakınca çok ,buradan bakınca hiçbir şeyim’( breh ,breh ,breh )..Sonra baktım kendime uzunca bir süre benden gerçekten de hiç bi halt olmaz ,zaten saçmalamaya çok meyilli bir bünyem var o zaman bundan sonra saçmalama özgürlüğümü kullanayım dedim kendi kendime ki ben hep kendi kendime konuşuyorum bu ara..Çok sıkıldım ,çok sıkılıyor olmakta çok sıkıcı olduğundan ve bundan sonra sık sık saçmalayacağımın bilincin de olduğumdan ,Ani bir kararla yazacağım yazıları yorumlara kapatıyorum..Zira benim saçmalama özgürlüğüm sizi bağlamaz..Belki bir gün saçmalamayı bırakıp düzgün yaşama şansım olursa ( ki pek mümkün görünmüyor ) o zaman ben de ‘’Gözleri aşkla gülen taze bir söğüt olarak kaldığım yerden devam edebilirim..
