KABUS

Koca bir girdaptasın

Ölümü hissediyorsun şah damarında

Her solukta etine saplanan sancı

Meydan okuyor acılarına

An gelecek tüm dünyayı o girdabın içine sığdıracaksın

Gözlerinde tutuşan yangını

Söndürmeye yetmeyecek

Dokunduğun hiç bir ten

Buz tutmuş katran karası geceyi

İliklerinde hissedeceksin

Ölmek isteyeceksin

Yaşmak isterken hem de

Kan ter içinde

Uyanacaksın şeytanın azabıyla

Kollarında yattığın yosmada avutamayacak seni

Sana haram olan zamanlar geçireceksin isteksizce

Hayalle gerçek karışacak gecene

Koşarak aynaya bakacaksın

Şükredeceksin yaşadığına

Bir daha uyumak istemediğinin farkında lığıyla

Uyumak nedir unutacaksın

Tavana dikeceksin göz bebeklerini

Aynı noktaya bakacaksın saatlerce

Sesiz çığlıklar atacaksın

Sesine ses vermeyecek yosman

Böyle zamanlarda isyanı alacaksın kollarına

Yalnızlık bir hançer gibi saplanıp yüreğine

Derin kâbuslarla uyanma sırası sende
Gördüğün kabuslar eşitleyecek terazinin kefelerini

ŞİMDİ

Adamsan uslandır koynun da yatan yalnızlğı