GÖRDÜKLERİM

(*)Her gelen, beraberinde bir gün gidecek olduğu gerçeğini de getirir.Belkide bu yüzden artık kimse gelsin istemiyor.

Çünkü ;Kendi kırıklarımı gördüm. Sessisiz sedasız evin orta yerinde kalbimi avuçlarıma alıp bir gün bu olanların hepsi geçecek derken ve çaresizlikle ruhumun  gözümden yaş olup akmasına izin verirken gördüm Ve gördüklerimin beni bir tek gün olsun yanıltmadığını , benimse kendime sürekli yalan söylediğimi gördüm.Bir yere yetişecek miş gibi telaşla cadde cadde ,sokak sokak kendi içimde kaybolmayı denerken.Bir parkta tanımadığım birisinin gözlerinde 'bi sigara versene derken ki '' acımayı gördüm.Beyaz badanalı hastane odasında ciğerlerimin parçalandığını , karşımdakinin yüzüme korkuyla baktığını gördüm.Bu evin duvarları da şahittir olanlara.Beklemekten ha bugün ha yarın demekten ağlama duvarına dönüşmüş balkon duvarına sorabilirsiniz.Geçmediğini gördüm..Kolay mı öyle , kalbimi diyorum dilim dilim doğrarken ,kendi cesedimin başını okşarken gördüm..Ben gördüm diyorum.Canımın acımasını ,içimin tel tel kopuşunu.

Bir yılda bir ömürlük acıyı ,bir güne bin yıllık ağıdı, bir dakikaya dirhem dirhem ölümün çok kolay sığdığını gördüm.Siz nasıldınız matmazel ? Arkadaşlarınız misal ,sizin ağlamanıza , bu kadar yürümenize ,  hastane köşelerinde sürünmenize, dayanamayıp.Uzunca bir süre uyumanıza karar verdiler mi ?Ya da sizi görmezden geldiler mi ? Uyumak için avuçla ilaç içtiğimi yine de Allahın belası uykunun bana uğramadığını gördüm...Dünyanın en korkunç şeyinin insanlara güvenmek olduğunu gördüm..Siz peki ben mutfakta kahve yaparken , bunlarla nasıl başa çıkacağımı bilmeden kalbimi mengeneye sıkışırken yani mutlu muydunuz.Çok sevdikleriniz , yanınızda mıydı ? Mesela bir Cumartesi gecesi rakıya boğulup , gözünüzü açtığınızda Allah kahretsin , bu kadarı çok fazla derken.Biliyor muydunuz ? Bunca olanın ardından artık yaşanılmadığını.Bu olanların hepsinin gerçekten çok fazla olduğunu.Bilirsiniz işte İnsan ne olduğunu bile unuta biliyor bazen.Niye böyle çizgisi çektim evin orta yerine.Taş dile gelip hakkettiğinden çünkü cevabını küfür gibi yapıştırdı yüzüme.Biliyor musun matmazel böyle olsun hiç istemedim.Gururla bakıla bilir artık bana muhteşem bir insan oldum çünkü ; Göz yaşım kurudu ,astım krizlerim tam gaz devam  iyi misin dediklerinde susma hakkımı sonuna kadar kullanıyorum..Bıkmadın mı ? Sorusuna verilebilecek belki bin çeşit cevabım vardı.Hepsini unuttum.Tam cevap vermek isterken içimden bir ses susmam gerektiğini ısrarla tavsiye ediyor.Hiçbir soruya yeterince cevap veremiyorum..Geçenlerde bir adamın sözlerine şahit oldum.Olmasaydım belki kendimi şimdi olduğumdan çok daha iyi hissedebilirdim.''Yıllardır bekliyorum kızım ,hani bir gün biter mi ? diye bitmiyor biliyor musun dedi'' o an çok yorulduğumu hissettim.Ben bugün gördüklerimi evin hangi çekmecesine koyacağımı bilmeden uyandım sabahın kör vakti bir paket sigara bana mısın demedi.Oysa çoktan annemin yanına gitmiş olmalıydım..