3 Ekim 2011 Pazartesi

(*)






Aşkımız iki gözlüklünün öpüşme çabasıydı;
gözlükleri çıkarmak hiç aklımıza gelmedi.

Hiç düşündün mü belkiyi
Belki, eline en yakışan takı benim elim.
Belki de en belli olacak yalan, benim söylediğim...
Belki sen ve belki ben...

Yoksulluk, kirden rengi tanınmayan
bir beyaz tutsaklık...
İnsan kendine iltica edebilir mi?

Ölü olarak ele geçiriliyor en sıcak insan sözleri..
Ve hüznüm bir kamu morgunda işe başladı.


(*) Yılmaz ERDOĞAN
(**) Yasmin LEVY/Adio Kerida

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Gelibolu17:
Ne güzel bir şiirdi,sabah sabah iyi geldi,teşekkürler,,,sevgiler :)

sufi dedi ki...

Varsın iki gözlüklü öpüşme çabası göstersin, eline en yakışan takının diğerinin eli oluşunu bilmek yeter bu sevgiye aşka.Tontini.