16 Ağustos 2011 Salı

ÇÜNKÜ ;

Doğduğumdan ,bugüne kadar hiç çok uzun yıllar yaşamak gibi bir planım olmadı.Ölüm planlanabilir bir şey değil belki ama. Çok uzun yıllar yaşamayı hiç  istemedim.Genç ölecektim ki cesedim güzel olsun. Ama öldüğüm gün ,mezar taşıma '' Zoru Severdi '' yazılsın isterim . Hiç bir zaman ve hiç bir işim kolay olmadı çünkü .Zaten kolay olan hiç bi işte benim dikkatimi çekmeyi başaramadı.Biraz aksi olmamdan da kaynaklı sanırım. Yapamazsın denilen ne varsa yaptım .O yoldan gitme ölürsün dediler olsun deyip yine bildiğimi okudum .Bin kere öldüm , belki çok pişman oldum ama vazgeçmedim..

Ben kolay unutamıyorum.. Bak mesela bu da çok zor . Unutamamak Tanrının insanlara verdiği en büyük ceza olsa gerek ... Hep iğneyle kuyu kazar gibi sevdim.Kimsenin kişisel tarihine altın harflerle yazılmadı ismim, ,belki hiç bir adama şiir yazdırmaya başaramadım ,ya da hiç bir ademoğlu benim için hiç bir şeyi göze alamadı .Bunların önemi olmadı hayatımda hiç .Çünkü hep kendi tarihini kendi tutan biri olmayı seçtim ..Çünkü hiç bir adama şiir yazdıracak kadar ne sevgimi ne nefretimi belli etmeyi beceremedim..Çünkü birilerinin benim için bir şeyleri göze almasından hep korktum.. Buna rağmen her şeyle başa çıka bilecek  kudreti gördüm kendim de . Bilmelisin aslında çok güçlü olduğumdan değil..Kolayı hiç sevmediğimden bunca yorgunluğum.




8 yorum:

novella / विश्व dedi ki...

bir adamı şiir yazdıracak kadar çok sevdiğimi düşündüm... o adamın bana şiirler yazacak kadar çok sevdiğini de. şimdi ne onda ben, ne de bende o var... geriye bir şiir kaldı bir de anılar.

belki de o zaman öğrendim, söylesen de söylesen de, herkes kendi tarihini yazıyor sonunda, belki bir şiirle, belki de bir öyküyle...

Tolga dedi ki...

sazan'dan geliyorum. ne kadar güçlüsünüz, hayran
kaldım:)

sevgiyle.
tolga

nil dedi ki...

"Çünkü hep kendi tarihini kendi tutan biri olmayı seçtim" bu çok güzel bir cümle. hale ki altında yatan hayata karşı o duruş daha da güzel. ama bazen hayat bizim seçmediğimiz yoldan da ilerliyor işte...

Erkan Şen dedi ki...

Yanılsama, 202. sayfa Güney İnsanı
...

İbrahimballican.com dedi ki...

Yazınızda kendimi buldum sanki tebrikler çok guzel.

Ben kolay unutamıyorum.. Bak mesela bu da çok zor . Unutamamak Tanrının insanlara verdiği en büyük ceza olsa gerek ... Hep iğneyle kuyu kazar gibi sevdim.Kimsenin kişisel tarihine altın harflerle yazılmadı ismim,

tutsak dedi ki...

http://sufi-saja.blogspot.com/2008/08/10-sene-eeklik-yeter.html
Ben de hep senin gibi fazla yaşamak istemiyorum derdim hatta sınır bile koymuştum ama 3 sene geçti eşekliğim hala sürüyor...

Aysen dedi ki...

aşka engeller koymak ne kadar mümkün ve ne kadar doğru acaba?

Hektor dedi ki...

Unutmak belleğimizin hastalığıdır, başarısızlığıdır. Fakat insanlar zaman zaman bu başarısızlık için neler vermezker ki? Yaşamımızın başı ve sonu belli. Başı doğum, sonu ölüm. Önemli olan ikisinin arasındaki mesafeyi iyi yaşamaktır. zoru seçmek de bir yaşam biçimidir. yaşamın doğrusu yok. seçiminiz ve karakteriniz size ösgüdür ve sizin tercihinizdir. saygı duymak gerek. pişmanlık yoksa ve keşkeler azsa sorun yok demektir.