(*)

Ben yaşadıklarımı taşımasını bilen bir insan sanıyordum kendimi.Oysa hatırlamak başka şeydir hatıra sahibi olmak başka ..Ben hatıra sahibi olmayı bilenlerdenim..Gerektiğinde onların başını beklemesinide bilirim ..Şimdi hatıralarım karşısında bile yalnızlık çekiyorum..Evin için de hiç bir ayak sesinin olmadığı zamanlar vardır .. İnsanın içini szılatan zamanlar .. Duvarda asılı duran saatin tik taklarına takılı kalır gözleriniz..Ve bilmelisiniz yalnızsanız eğer ,zamanın ve ölümün  fazla farkında oluyorsunuz..Mız mız sayılmam  şimdiye dair herşeyi kötü bulup geçmişi iyi hatırlayanlardan değilim.Bazı insanlar geçmiş duygusunu erken edinirler .Ben onlardan birim.Yaşla bir ilgisi yoktur bu durumun.Benim erken yaşta ağır bir geçmişim oldu.Bazen duygularımız bizden erken yaşlanır.ve bizden hayatın geri kalanını alır.Hayatın ,kendini anlayanları cezalandırmasıdır bu ..Ve hiç bir şey hayatın sıradanlığının farkında olmak kadar acı vermez insana ...

M.M