6 Nisan 2010 Salı

ESKİLERDEN / KATİL


Sevgisiz sevişmelerde yem oldun
Kendi heveslerinde harcandığının farkına varmadan
Her aşk kendi katilini doğurur
Ölüler şehrinde yaşar oldun
Nefes almak yetmez yaşamaya
Senin varlığının sebebi yok
Zamana tutsak bir ömürsün
Saçların yalnızlığa uçuşmakta
Hep bir virgül vardı , sen nokta koydun
Bitmiş cümlelerden farkın yok
Bir fotoğraf karesinden bakıyorum sana
Sanki sonradan eklenmişsin hayata
Gelenlerin o kadar çok ki
Gidenlerden haberin yok
Adımların hep bir sonraya
Öncesine aldırdığın yok
Kalbin atmaktan öteye gitmiyor
Tüm sevdiklerini yitirdin
Kendi hayatının katilisin haberin yok



ilk yayın tarihi : 02.06.2009

4 yorum:

Elif Gizem dedi ki...

çok güzel, çoook.. her okuyan mutlaka satır arasında kendine dair bir hikaye bulabilir. yüreğine sağlık..

m o m o dedi ki...

Çok kuvvetli bir kalemin var ya da klavyen :) Kitap çıkarmayı hiç düşündün mü ?

beenmaya dedi ki...

iyisi de kötüsü de
ne yaparsak aslında önce kendimize
ah bunu bir fark edebilsek...

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Farkında olarak ya da olmayarak sevdiklerini yitirmek bir insanın başına gelebilecek en kötü şeylerden biri bence.
Çok güzeldi canım, her zamanki gibi.
sevgilerimle...