17 Ekim 2009 Cumartesi

HAYAT BİR MUCİZEDİR



Hayat bir mucizedir ve bu mucizede insan kendi hapishanesini kendisi yartır.Anahtarı elindedir ama görmez yada görmek istemez.Kimisi çok koşar telaşları hep bir sonra ki güne kurulmuş ,planları ve yetişmesi gereken zamanları vardır .Kimisinin hayat önünden geçer gider dokunmaz etlisine ,sütlüsüne .Uzaktan geçen bir yolsur hayat ve gözünün daldırır derinliklerine ama yola koyulup yürümek aklına gelmez .Bazende her ikisini de yapar insan çok koşar yorulur.Sonra izler sıkılır ne yapacağını bilmeden sonbahar rüzgarında sararmış bir yaprak gibi ordan oraya savrulur. Bir çok insan vardır .Hayattadır ve yaşadığını bilmez ve yine bir çok insan vardır aslında yaşyordur ama hayatın ne olduğunu bilmez.


Peki sen neresindesin bu söylediklerimin .Hiç bir zaman yalnız kalmak istemedin .Ama kaldın .Kendi hapishanenin anahtarı elinde dururken .Sen mahkum olduğunun farkına varmadan .Çok koştun çabuk yoruldun Kim bilir belki de kendi parçalarını yok edip başka hikayelerden kalan kırıntılarla bir bütün oluşturmaya çalışmandandır bu olanların hepsi ..


Sanki içinde bir başkası varda Görünenin ardında .Söylenenin gerisinde .Bir sabah kalkıyorsun hayatın küçük şeylerden var olduğunu düşünüp karışıyorsun güne,geceye . Ertesi sabah kalkıp dünün tam aksine bu dünyaya sıkışıp kalmış kayıp bir ruh olduğunu düşünüp dayanamamıyorsun hayatın acımasızlığına .Günüde ,geceyide zehir ediyorsun kendine .Zor bir seçim seninkisi Onca şey olup biterken .Bu söylediklerimin hangisi olacağına karar verememiş bir dünyanın kayıp şehrisin ...


Yalnızlıktan şikayet etme .Ne çok koş yorul .Ne de dur.Hayat bir mucizdir bunu ta en başında söyledim .Şunuda ekleyeyim .Kendi isteklerini gerçekleştiremeyen insanlar hep başka hikayelerin kahramanlarını konuşurlar .Çünkü ;Onların hayatları yeteri kadar renkli değildir . Hayat senden hep beklemeni ister .Sen bekledikçe bir mucizenin gelip seni ordan çıkartacağı umuduyla yaşarsın .Halbu ki yaşadığın anların hepsi bir mucizedir ve sen farkına varırsan kendi mucizenin kahramanı olursun .Ne zaman ki başka hayatları konuşmayı bırakıp kendinle ilgili kararlar almaya başların .İşte orda senin mucizen başlar ...




7 yorum:

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Biliyor musun sevgili Ateş Böceği sanırm en kötüsü bu, kendi hapishanende mahkum olduğunun farkında olmadan yaşamak.
Çok güzeldi yine, yüreğine sağlık.
Sevgilerimle...

absalom dedi ki...

ateşşşşşşşş :))

bu kadar kal,iteli bi yazıya böle yorum yapılmaz farkındayım ama...
napıyım?

bizi böle kandırıyolar ateş...
hapishane..
anahtar..
masal kahramanı felan yok.

sakar ama çok sevimli ateş var...
serserinin önde gideni absalom var...

kimse bunları yazmıyo ki...


temem.
gidiyorum dayak yemeden :)))

Sarı dedi ki...

Beklemiyorum.
Çabalıyorum.
Mucizeleri kovalıyorum
ama bir türlü yakalayamıyorum.
Hep görüyorum ama ıskalıyorum son anda.
Ben işsizim, mucize gerek.
Yani,
Mucizelere inanmam için iş gerek
Mucizeler yaratmam için iş gerek.

Evren dedi ki...

hayat bir mucizedir, insanın kendisi de öyle... bakmasını bilene, değerini keşfedene elbet...

Erkan Şen dedi ki...

Hayat bir hapishanedir evet. Ama kilitlerin anahtarları hep başkasının elinde, kalbindedir. Kandırırız kendimizi kendi hapishanelerimizde yaşadığımıza... Aslında kendi kendimize olduğumuz doğrudur ama başka bir alemde kilitliyizdir. Yalnızlığımız tek gerçek doğrudur arkada ve önümüzde. Bir sonraki sefere kurtulduğumuzu düşünür seviniriz. Aslında tek fark hapis hayatı devam ediyor olmasına rağmen artık mutlu olmamızdır. Ta ki O da "Son giden" olana ve yeniden yalnız kalana kadar...

Belgin dedi ki...

Atesim, hadi atla hayatin icine, kir hapishanenin duvarlarini.... Dur dur, sen bunu zaten gecen hafta yapmamis miydin???
Öpüyorum seni bitanem

y. dedi ki...

senin bugün doğumgünün mü böcük... eğer öyleyse kocaman öpüyorum seni... ahmet abinin blogunda belgin yazmış, nedense tek tanıdığım ateş böceği sensin... mutluluk hep hep çok olsun içinde.