TÜKENİYORUZ-TÜKETİYORUZ

Karmaşık bir düzen insanoğlu. Ya her şeysin ya da hiç ortası gri bulutlu bir hava. Hepimiz kan emici yarasalar gibiyiz. Birbirimizin mutluluklarını tüketerek yaşıyoruz. Kendi yokluğumuzu bir resmi boyar gibi diğer insanlara bulaştırıyoruz. Geri dönüşü olmayan hasarlar veriyoruz birbirimize. Birinin mutlu olması ya da çok yara alıp dim dik ayakta durması karşı konulmaz bir kıskançlık sebebi. El ovuşturanlar kapıda beklerler tamam artık şimdi düşecek mutluluğu bitecek. Geçenlerde bir kitapta okumuştum. İnsanın mutlu gün arkadaşı yoktur. Daha çok mutsuzluklarını paylaşırlar. Eş, dost, akraba, arkadaş genelde mutsuz olduğunuzda daha çok dinlerler bizi mutluluğumuz anlatma fırsatı bile tanımazlar. Bitimli bir duygudur mutluluk; çünkü her insan acıdan beslenir. Acı insanı olgunlaştırır demiş atalarımız. Olgunlaşmak için mutlak suretle acı çekmek gerekir. Hiç duydunuz mu? çok mutlu olduğu için şarkı yapan bir şarkıcı /sanatçı. Şarkılar bile genelde ayrılığı acı çekmeyi insanın gözüne gözüne sokar. Bir evliliğin bitmesi, bir aşkın sona gelmesi, bir acının yaşanıyor olması çevredeki insanlar tarafından değişik bir haz noktası oluşturur. Ben demiştim demek için bile olsa sizin o halinizi görmek için sıraya girerler. Bak işte dediğime geldi sonunda duygusu.


Tahammülsüz yaşıyoruz..Başka insanlara tahammülümüz kalmadığı gibi değişen ve dönüşen Dünyada kendimize bile sabrımız yok.İş , güç ,aş bunların hepsi birleşince koca bir mutsuzlar ordusu yarattık kendi ellerimizle.Biri çıkıp ta bunlara rağmen mutluluğunu ilan edecek olsa o suçludur .Mutluluk insanda suçluluk hissi yaratır mı? Artık yarattığına inanıyorum acı herkesin gözleri önünde yaşanmalı da mutluluk gizli kalmalı kapı arkalarında saklı yaşanmalı. Eskiden hepimize mutluluk paylaşıldıkça çoğalır acı paylaşıldıkça azalır diye öğretildi. Şimdi ki zamanda bu deyim tam tersi bir ivme kazandı.

Tüketim çılgınlığına doğru yol alan Dünyada başka insanların mutsuzluğundan mutlu oluyoruz. Bizim toplumumuzda dışlanan bir insan varsa dikkat edin o kişi mutludur çükü; hayata gelişine vurmaktadır ve bu diğer insanlar üzerinde kıskançlıkla birlikte dayanılması güç bir duygu yaratır.Bu böyleyken tükeniyoruz –tüketiyoruz.Ortası yok gibi bu düzende ya bırakacaksın hayatın akşında törpülenip tükeneceksin ya da bu akış hep böyle gitmez deyip asilik yapacaksın ve kendini tüketmek yerine başka insanları tüketeceksin .Dikkat edin kendinize bir gün aynanın karşısında bir arkadaşınızın mutluluğunu sorgularken bulabilirsiniz .İç sesinizle konuşurken mutluluğunun yakında biteceğini sessizce itiraf eden bu halinize sonradan şaşırırsınız .Leşe üşüşen kargalar gibiyiz. Her insanın kendi dişine göre bir av mutlaka vardır .Mutluluğunu sorup sorgulayacağı .Mutluluk sorgulanırmı demeyin kim takar ki bunu nasıl olsa bitecek.....