******

SUSTUM
Sen sustun ben
Sesimi duyurmak için
Nefesimi tutarken
Kendi sesimde boğuldum

KONUŞTUM
Yönümü kaybetmişken ben
Yalnızlığa sürüklendim
Kendi kalabalıklarımda
Pusulasız kayboldum

SAKLANDIM
Gölgesiz kuytularında
Yitik bir şarkı gibi
Ben uzandıkça
Kendi notalarımda savruldum

BULUNDUM
Ürkek dokunuşlarında
Sen dokundukça
Ben kendi bedenimde
Kül oldum

KAÇTIM
Zamansız fırtınalarda yıkandım
Ben dolaşırken tenhalarda
Gerçeklere amansız uyandım

KOVALADIM
Avcılık yaparken yüreğine
Ben av olduğumu acımasızca
Vurulduğum da anladım

GELDİM
Taze bir zeytin dalında
Ben barışlar yapmayı planlarken
Savaşların galibi olmadığını
Kaybettiklerimde yaşadım

GİTTİM
Çığlıklar atarken sen
Ben içimden sessizce ağladım
O tuzlu su içimi temizlediğinde
Ferahladım

ÖNCE
Şaşkın ördek yavrusu gibiyken
Ben hırsımdan
Yangınlar çıkardım
Etrafımda ne varsa yaktım
Kendimi de yakmaya başladığımda
Kavruldum

SONRA
Fırtınalardan çıkmış
Gemiye dönüştü yüreğim
Ben kendi sakinliğimde
Huzuru buldum

ŞİMDİ
Kimliksizken ben
Kendi özümde
Yeni umutlar doğurdum
Unuttum mu seni hayır
Ama hatırlatacak ne varsa
Onları görmezden gelmeyi
Ve bu yaşananların hiçbirisini
Hak etmediğinin
Ayrımına varmamı sağlamak için
Amaçsız geri döndüğünde
O an sende kendimi gördüm
Aynı şeyi iki kez yaşamak aptallıktı ya hani
Senin aptallığa doymayacağını

Geçte olsa anladım