Zaman arsızı kalbim
Yerli yersiz çalma kimsenin kapısını
Bak işte gördün sende
Yeterince misafiri var bu evin
Kantarın topuzunu kaçırma
Gürültü patırtı yaratma
Sende biriktir kumbaranda
Başka kalp atışlarını
Bekle bakalım kendi konuklarını
Dur sakin ol azıcık
Açma sende kapını her konuğa
Dökme hemen biriktirdiğin
Sandık sandık çeyizlerini de
Bakalım istiyormu gelen konuk
Bir ölçüp tart kendi terazinde
İyi ağırlamak lazım gelen konuğu da
Anlaşalım seninle
Kapris yapmak yok ,kıskanmada
Daha yeni taşındı
Alışmadı ki konuk daha sana
Unutma
Hancılık yapmak yok kimsenin yolculuklarına
Doktormusun sen iyileştirme yaralarınıda
Annesi de değilsin avutma kimseyi kollarında
Aldanma bahar aylarına
Karınca misali hazırlıklı ol kara kışlara
Kararlı ol artık
Ev sahibi olmak için çık yola
Ev sahibi ol gittiğin yolculuklarda
Gerçi ben kime anlatıyorum ki derdimi
Sen yine bildiğin gibi yap emi.....
6 yorum:
güldürdün beni, kendimi hatırlattın bazı bazı hatta. ama en çok ev sahibi olmak kısmını sevdim aslında. benimkinin öyle dertleri yok anne olur abla olur hancı olur doktor olur, yara bandı olur, pansuman olur da ev sahibi olmak gelmez aklına :))
Evren : Canım ben ne dediysem dinletemiyorum benimkine arsız çocuk gibi düz duvara tırmanan cinsinden birde genelde doktor olmayı tercih ediyor iyileştiriyor her konuğun yaralarını sonra bir bakıyor ki kuş misali kanatlanıp gitmişler kalıcı sanıyor her hastayı hangi hasta doktorunu severki iyileştikten sonra :)
Hiç gönle ferman dinletilebilir mi?
Alır başını gider...
SUFİ : Malesef dinlemiyor birde kendi kafaına göre takılıyor işim zor yani :)
Nice evler vardır, kiracı olduğunu sandığında ev sahibi oluverirsin.
Nice evler vardır ki ev sahibi olduğunu düşündüğün an kapının önünde bile bekleyemezsin. Ah şu göreceli kavramlar, yedi bitirdi ilişkilerimizi :)
Hayalbemol : Doğru söylüyorsun işte bu kişiye göre değişen kavramlardık dengesizliğimizin tek sebebi :) Hoşgeldin teşekkür ederim
Yorum Gönder