SON DURAK

Son durağımdın sen benim

Hani heyecanla çıkılan yolculuklarda

Varılması sabırsızlıkla beklenen

Atlatılan onca virajdan sonra

Çok şükür demek gibi ,

Seninle ben

Ayrı zamanları birleştiren

Koca bir hayatın parçalarıdık

Bütünü oluşturmak için

Fazla çaba harcamadan

Aktık dereler gibi büyük denizlere

Birleştirdik okyanusları gözlerimizde

Ben sana baktıkça

Dindi yüreğimde ki fırtına

Sen bana baktıkça

Yordum her gördüğüm rüyayı hayra

Kağıttan gemiler yapıyorduk birlikte

Su yutsada onca ümidi inat etmiştik

Gemi yoksa yüzeriz diye

Kaptanıydık kendi hayatlarımız

Gönül nereye isterse gidiyorduk birlikte

Şimdi

Geçmiş zaman eki kullanıyorum

Ölümmüş meğerse son durağı insan oğlunun

Sanıldığı gibi hiç kimse değilmiş son durak

Yormamak gerekirmiş her rüyayı hayra

Uyanınca rüyadan karışırmış gerçek hayata

İşte ozaman anlamışız

Mutlu sonlar hep masallarda olur

Ne ben külkedisi olabildim

Nede sen beni kötülüklerden koruyan beyaz atlı prens

Yaşadığımız onca anı kaldı şimdi geride

Gülüyorum seni her düşündüğümde

Teşekkür bile edebilirim verdiğin onca mucadelene

Sevmişsindir biliyorum sende beni

Ama olmadı yetmedi bütünü oluştururken

Malzemedenmi çaldık nedir

Yamalı bir aşk oldu

Her an patlak vermeye hazırdı yani

En son olduda beklenen

Pişmanda değilim ben

Kötülük yapmamışızda

İyilikte etmemişiz birbirimize