KESİŞEN YOLLAR

Seni hep yanlış yerlerde aramışım. Oysa sen çok yakınımdaymışsın içimde. Onca zaman nereden geldiğimi bilmeden yaşamışım dilini bilmediğim insanlar arasında kaybolup bulunmama isteğiyle kendi kabuğumda. Kimseye anlatamadığım bir giz var bende saklı duran. Bu boşluk duygusu yeri doldurulamayan. İçimde saklı duran onca kelimenin anlamını bir tek sen çöze bilirsin bir tek beni sen anlaya bilirisin. Zaman geçiyor umursamaz arsız yinede beni en çok mutlu eden aynı göğün altında aynı yağmurda ıslanmış olma fikri beklide aynı anda gözlerimizin bir birine değmeden geçtiğimiz yollar var.Dilimze dolanan türküler aynıdır.Ben şehrin bir ucunda otururken pencere kenarında belki sende diğer ucunda yıldızlara bakmışızdır büyük bir mutlulukla .Herhangi bir günde harhangi bir zamanda arka masada sen şen kahkahalar atarken ücra bir çay bahçesinde bende sesizce yanından geçip gitmişimdir.Çığlık çığlığa uyandığım kabuslarım var benim aynı kabusu görmüşüzdür belki birkaç gün arayla yada aynı güne yatıp aynı rüyaya uyanmışızdır. Şehrin ıssız sokaklarında sen küfürler saydırırken hayata bende içimden gözyaşları döküyordum aynı anda kim bile bilir. Yâda öyle olmadığını kim ispatlıya bilir.

İnsanlar hayatın sıradanlığından kaçıyor bense kendimden. Şimdilik neyim olduğunu bilmiyorum dostum mu? Sevgilim mi? arkadaşım mı? Hangi özne daha çok yakışır sana kestiremiyorum..Hayat karma karışıp bir ip yumağı elime tutuşturulan .Çözmek için yıllarca uğraştım.Senin geldiğin gün kendiliğinden çözülecek hepsi biliyorum .Ben bekliyorum seni o gün geldiğinde yollarımız kesişecek ve biz birbirimizi çok iyi tanıyor olacağız.O zaman sabırla dinlersin beni.Bende seni onca zaman biriktirdiklerimiz harcama zamanıdır belki.Sadece kendimle baş başayken açtığım ruhumun çekmecelerini birlikte düzenleriz.Darmadağınık duran o çekmeceleri kendi ellerinle düzene sokarsın buruşturup görmezden geldiğim hayallerimi düzgünce katlar yeniden kullanılmak üzere en üst rafa yerleştirirsin.

Yıllar önce bir arkadaşım ‘’aşk deprem gibidir. Ne zaman kimi vuracağı asla önceden bilinmez’’ demişti. Bende onca umursamazlığımla gülmüştüm. Üstünden çok zaman geçti bu konuşmanın köprülerin altından çok sular aktı. Bağlanan bağlar koptu ilmek ilmek yenileri örüldü. Şimdi bekliyorum sadece bekliyorum günü geldiğinde çocukluk hayallerimin sandıktan çıkma zamanı gelecektir. Dilerim geldiğinde hoşgelirsin ve hoşbulursun . Herkesin bir diğer yarısı varsa bu dünyada sende benim diğer yarım olacaksın .Kim aynada gördüğü sureti inkâr edebilir ki .

Ben bir mülteciyim şimdi sığınma hakkı istiyorum senden. Uzunca bir süre bilmediğim yabancı limanlara demir atmakla uğraştım. Aradığımın sen olduğunu bilmeden. Oysa ben çocukluk düşlerimi çoktan naftalinleyip sandıklara kaldırmıştım…

Geleceğini biliyorum ve daha bir umutla bakıyorum hayata yıkık bir ev duracak karşında korkma biraz çabayla düzelir herşey o güne kadar yani yollarımız kesişene kadar ben seni bekliyor olacağım Çok bekletme.....

Buluşmak üzere.....