YALANIN YÜKÜMÜ DAHA AĞIRDIR DOĞRU SÖZÜN MÜ ?

Özdemir Asaf derki ‘’ Bana öyle bir yalan söyle ki doğruluğu ömür boyu sürsün’’ .İnsan ne zaman yalan söyler.Günü kurtarmak amacıyla olabiliri mi .? Ya da hırstan ihtirastan kötülükten en çok ne zaman yalan söyleme ihtiyacı duyar. Bunların hepsinden söylenir tabiî ki. Ama insan en çok kaybetmekten korktuğunda yalan söyler. Kaybedeceğiniz ne ise yalanda o kadar büyük oluyor galiba.

Çocukken pembe yalanlarla kandırılmayı severdik. Beyaz sakallı bir dedin yılbaşlarında bize hediye getirdiğini söylediklerinde sabaha kadar oturup beklemediniz mi hiç. Yüzyıl uyuyan prensesin sevgilisine kavuşunca birden uyandığına inanmadık mı? Ta ki saatler 12. vurup prensesten külkedisine dönüşen kızın hikâyesini dinleyene kadar bu masalların ya da yalanların hepsiyle avuttuk kendimizi. Hiç kimse pembe yalanlardan vazgeçmez. Büyüdükçe şaşırmaz ve şaşırtmaz olduk sanırım. İnsanlar kendilerine yalan söylenmesinden mutlu bile olabiliyorlar. Gerçeklerin can yakan o bıçak sırtı keskinliğine dayanma gücü olmayanlar kendilerine yalan söylensin isterler. İşin kötü tarafı söylenen yalanların doğru olmadığına bile bile inanır başkalarını da inandırmaya çalışırlar.


İkili ilişkilerde özellikle başvurulan bir yöntemdir yalan. İnsan karşısında ki insanı kaybetmemek için her türlü yalanı gözünü kırpmadan hatta kendisini bile inandıracak derecede söyleye biliyor. Belki karışımızda ki insanda gerçeği ya da doğruyu duymaya hazır olmadığından yalancının mumu yatsıya kadar yanar mantığından hareketle söylediğimiz sözlerin gerçek olmadığı ortaya çıkana kadar o yalanla yaşar gideriz. Üzememek için üzülmemek için söyledik deriz. Böyle durumlarda doğru sözün yükü çok daha ağırdır.

Öleceğini bildiğiniz annenize doğruyu söylemek mi daha iyidir yoksa yalana başvurup kalan ömrünü umutla geçirmesini sağlamak mı?

Ya da işyerinizde küçük bir kaçamak yapmak istemişsinizdir. Sıkılmış ve bunalmışsınızdır olabilir elbette bu durumda ben eğlenmeye gidiyorum diye mi izin alırsınız yoksa hasta olduğunuzu mu söylersiniz (Annenizin de hasta olma olasılığı var tabiî ki )…

Sevgilinizi kaybetmek pahasına doğruyu söyleyen kaç yürek vardır. Hele de kendinizden bile çok seviyorsanız. Şimdi kendimi Sevgilime yalan söyleyecek durumda bırakmam ben diyenler olacaktır. Hangi insan dört dörtlüktür derim bende.


Birde yalanı meslek haline getirmiş insanlar vardır onlar ayrı bir durumdur. Dünya yansa umurlarında değildir bu tipler sadece yalanla yaşalar ve kendilerine inanılmasını beklerler. Karşısında ki insan çok iyi bilir ki yalan söylüyordur. Yinede sesini çıkartmaz Hani Can babanın şiirinde dediği gibi Bir gün bir yalan söyleyeceksen eğer bırak karşında ki sana güvendiği kadar inansın. Güvenilmeyecek bir insanda olsanız çevrenizdekiler eğer yinede her şeyinizle sizi seviyorsa seslerini çıkartmazlar.

Büyüdükçe kirlenen yozlaşan hayatta her gün her saniye yaşanan koca bir yalandan ibaret bir hal aldı. Ömrümüzün bile yalandan olduğunu anladığımızda gerçekle yüz yüze kalırız ne yaptım ben bunca yaşıma kadar kocaman bir ’hiç ‘ cevabını alıyorsak. Gerçeğin yükü yalanınkinden daha ağır olur. Ve bu yükün bedeli bir ömürdür...

Bu yukarda bahsedilenlerin hepsi küçük yalanlardır ya da kendimizi avutma yollarıdır. Kime söylendiğine neye göre söylendiğiyle değişen yalanlar. Birde daha büyükleri vardır ki onlar iftiraya girer işte o zaman da yalanın yükü gerçeğinkinden daha ağır ve çekilmez olur. Dünyada olan çoğu kötülüğün sebebi haline gelir yalan. Nitekim öylede zaten dürüstlükten en çok bahsedenler en çok yalan söyleyenlerdir. Dikkat edin etrafınıza bir insan en çok neden bahsediyorsa kendisinde eksik olan şey işte tamda odur…


Kimseyi yalan söylemek zorunda bırakmamak gerekir. Kim kendisine yalan söylenmesini ister ki demeyin. Bazen insanları öyle zor durum da bırakıyoruz ki ister istemez yalana başvuruyorlar şimdi soruyorum size bu tip durumlarda haklı olan yalanı söyleyen mi yoksa kendince doğruları yapan insan mı? Ya da böyle zamanlarda hangisinin yükü daha ağırdır doğru sözün mü yalanın mı ?