İnzivaya çektim kendimi insanlardan uzakta sakin dingin bir hayata hazırlanıyorum sesten gürültüden kargaşadan uzak iç denizlerime yolculuk ediyorum.Mutsuzluk değil benim yaşadığımın Türkçe de manası durgunluk.Hiç hareketsiz kalmak sağdan soldan gelenden geçenden bir haber iç denizimde aradığım inci mercana ulaşmak.insanın kendini anlatamaması kadar acıklı bir şey yoktur şu hayatta .Kimse yardım edemez bu yolculukta bana tek gidip tek dönmek zorundayım anlatamıyorum yüreğimi kavrayan elin şiddetini .Pencereden bakıyorum dışarıya karşımda sarı bir duvar duvarda bir leke lekenin içinde savaş veriyorum kendimle.hayır hayır acı çekmiyorum tarif de edemiyorum .Etsem de anlamayacaklar bunuda çok iyi biliyorum.demleniyorum zifiri karanlıkta demliyorum kendimi .Şekersiz çay gibi kekremsi bir tat var;ağzımda acı değil ama kekremsi.Üstümdeki kırmızı hırkaya daha sıkı sarılıyorum herkes yaşamıştır hayatında böyle bir an diyip teselli ediyorum kendimi.Kalabalıklar gelip geçiyor iç denizde bir sürü balık alık alık bakıyor.Bu deniz benim iç denizim ve size yer yok diyorum onlara alık alık bakmaya devam ediyorlar analayamadan anlamadan unutuyorlar söylediklerimi 3 saniyede. Sonra yosunlarla karşılaşıyorum az sohbet edip oraya ait olup olmadılları konusunda tekrar düşünüyorum.Daha derinlere indikçe dipte kum tanelerine takılıyor gözlerim ne çabuk yer değiştiriyorlar dalgalarımda kaybolup gidiyorlar başka denizlere . Kocaman kayalar var hemen üzerlerinde işte onlar varlıklarıyla sırtımı dayadığım kayalar uzun uzun saatlerce sohbet ediyorum onlarla bırakmıyorlar gitme diyorlar az daha sohbet edelim anlat bize anlatıyorum anlatıyorum....Gitme zamanı geldiğinde yine gel biz hep burdayız diyorlar.bir sürü şeyle karşılaşıyorum sonra deniz anları mesela yakalayacaklar diye korkuya kapılıyorum uzaklaşıyorum hemen yanlarından deniz atları gözlerime bakamıyorlar kaçırıyorlar gözlerini suçlu gibi , Ahtapotlar dört koldan çevrelemeye çalışıyorlar kurtulmak için yine bir kayanın arkasına saklanıyorum .Sakinleşip yolculuğuma devam ediyorum büyük bir hızla.Kıyıya vardığımda ise kocaman kaya parçalarından oluşmuş adalar karşılıyor beni gülüyorum ve anlıyorum. Bu yolculuk hiç bitmesin istiyorum.....